Toscaans koken met Veronica en recept panzanella

Toen ik naar Parijs ging, hoopte ik vooral Fransen te ontmoeten. Nu ben ik hier bijna een maand en ken vooral andere buitenlandse studenten, wat eigenlijk ontzettend leuk blijkt te zijn. Je ontmoet mensen van over de hele wereld en ondertussen praten we onderling alleen Frans –  wat ik niet had verwacht. Al vanaf de eerste dag begon ik iedereen te ondervragen over de (studenten)keukens in hun land, en of ze recepten en ervaringen met me uit wilden wisselen. Vandaag het eerste resultaat: de Italiaanse Veronica wilde wel Toscaans voor me koken. Overigens is bijna de helft van de uitwisselingstudenten Italiaans hier, dus ze zal niet de enige zijn die op mijn blog verschijnt. Want ze zijn niet alleen met veel, ze hebben ook allemaal een mening over eten – heerlijk.

Veronica werd geboren in Sarzana, een stadje tussen Genua en Pisa, uit Toscaanse ouders. Ze studeert talen in Milaan, waar ze huisgenoten uit Bologna, Parma en Napels heeft. Veel verschillende Italiaanse invloeden dus, maar voor mij maakte ze het Toscaanse Panzanella: een salade met brood. Het is ideaal voor alle kokende studenten: makkelijk, goedkoop en lekker! Voor Veronica is het een jeugdsentiment, omdat de Panzanella standaard werd meegenomen als lunch naar het strand, toen ze klein was. 

Eerst gingen we samen naar de markt (met de Duitse student Sebastian), waar ze nog tien minuten met haar moeder aan de telefoon hing om te vragen hoe alles ook weer moest. Veronica liep mooi de gnocchi mis die de familie Galli in Sarzano als zondagsmaal zou eten, liet mama weten. Maar ze vertelde ook hoe de Panzanella gemaakt moest worden. Eigenlijk is er oud Toscaans brood nodig, maar wij namen een verse baguette en legden hem even in de oven.

Panzanella (hoofdgerecht 4 personen)

• 1 oud stokbrood (of iets dat er op lijkt). Heb je geen oude? Leg dan een verse 15 minuten in de oven, op 160 graden.
• 4 tomaten
• 2 stengels bleekselderij
• 1 groene paprika
• Halve komkommer
• Handje basilicumblaadjes
• Olijfolie, azijn, zout, oregano

 

Snij de groenten in stukjes en doe in een grote kom. Scheur het brood in stukjes en houd een voor een onder de kraan en knijp ze uit. Voeg de stukjes brood bij de groenten en breng op smaak met zout, oregano, flink olijfolie en een drupje azijn. Scheur de basilicumblaadjes, voeg ze toe en meng alles. Klaar!

 

Onder het koken vroeg ik naar de eet- en kookgewoonten van Italiaanse studenten. Veel gaan in het weekend naar huis en krijgen daar van mama of nonna een voorraad pastasausen voor de weekdagen mee (Veronica krijgt vaak pesto). In Milaan is er een kantine met verschillende pasta’s en secondo’s (vlees en vis), maar dat is vrij duur, waardoor veel studenten hun eigen lunch meenemen. Veronica maakt vaak samen met haar huisgenoot de avond van tevoren iets klaar, dat ze de volgende dag meeneemt (salades, couscous, orzo). Of ze maakt ‘s ochtends iets om mee te nemen, zoals een sandwich met gegrilde courgette of wat pasta (want dat laat je niet een nacht in de koelkast staan). Nu weet ik niet of ik Veronica als standaard kan nemen, ik zie niet voor me dat alle studenten ‘s ochtends nog wat pasta koken – vooral de jongens niet. Die zullen vooral leven op mama’s voorraad. Of helemaal niet op zichzelf wonen, natuurlijk. Of zou dit alleen een cliché zijn? Ik ga het verder onderzoeken!

Trouwens: 

• Eigenlijk moet er ook een rauwe ui door de panzanella, maar daar houdt mijn Italiaanse kokkin niet van. Niemand die dat in haar omgeving begrijpt.
• Ik ga natuurlijk wel mijn best doen om Fransen te ontmoeten. Volgende week beginnen de lessen en de repetities van het universiteitskoor.
• Ik vroeg Veronica ook naar goede Italiaanse muziek, van vroeger en nu. Hier een lijstje tips,voor tijdens het koken: Fabrizio De André, Dente, Mila, Brunori Sas, Lucio Battisti, Franco Battiato, Francesco De Gregori.
• Nog wat leuke foto’s van de fijne zondagmiddag: